ไดอารี่กับความทรงจำของวันวาน

           ความทรงจำของฉัน คือ  ฉันดีใจมากที่ได้อยู่กับเพื่อนเพื่อน ม.2/10 ฉันมีความสุขมาก ตอนแรกเข้ามาอยู่กับเพื่อนแค่2 คนแต่พอนานนาน เราก็อยู่ด้วยกันเป็นกลุ่มกลุ่มได้รู้จังเพื่อนในห้องทุกคนได้สนิดกับเพื่อนเพื่อนทุกคนพอเวลาผ่านไปเพื่อนเพื่อนในห้องของเราจะทะเลอะกันบ่อยแต่เราก็ยังรักกันเหมือนเดิมสามัคคีกัน ถ้าขาดคนใดคนหนึ่งไปห้องของเราคงจะไม่เหมือนเดิม ไม่มีเสียงหัวเรอะ รอยยิ้มของเพื่อนคนนั้น ดีใจมากนะที่ได้อยู่รวมกันเพื่อนเพื่อน ม.2/10 ขอบคุณเพื่อนเพื่อนนะที่ทำไหมีรอยยิ้ม เสียงหัวเรอะ ทำไห้ห้องของเรามี่รอยยิ้มทั้งวัน  เพื่อนคือสิ่งที่เติมเต็มทุกสิ่งทุกอย่าง
เราไม่ได้มีกันแค่ม.2/10 เราเปงเพื่อนกันทั้งระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่2 เพื่อนเป็นแค่คำสั้นสั้นแต่ความหมายของมันมากมายเกินคำบรรยา
ยเราจะเปงเพื่อนกันตลอดไปเพื่อนตาย รักเพื่อนเพื่อนทุกคน